Narażenie na wysokie temperatury zwłaszcza przy dużej wilgotności, połączone z aktywnością fizyczną może spowodować zaburzenia regulacji cieplnej w organizmie i skutkować objawami udaru cieplnego.
Postać lekka to objawy zmęczenia, osłabienia, zawroty głowy, nudności, wymioty, obfite pocenie się, ból głowy, bladość skóry, skurcze mięśni, szybki i płytki oddech. Postać ciężka obejmuje dodatkowo szybkie tętno, niepokój ruchowy, lęk, dezorientację, zaczerwienienie i opuchliznę oczu, szybki wzrost temperatury ciała, a w końcu utratę przytomności i śpiączkę.
Nie leczona ciężka postać udaru cieplnego stanowi zagrożenie życia!
Nie leczona ciężka postać udaru cieplnego stanowi zagrożenie życia!
Co trzeba zrobić w przypadku udaru cieplnego?
Najlepiej zapobiegać udarowi przez unikanie przegrzania i częste podawanie płynów. Pamiętajmy o szczególnym narażeniu niemowląt i małych dzieci, które nie sygnalizują odpowiednio wcześnie dyskomfortu cieplnego. Bez względu na wiek dziecko zawsze powinno nosić nakrycie głowy, nie wolno mu przebywać ciągle na słońcu, a już absolutnie w godz. 11-15, powinno być lekko i przewiewnie ubrane. Pamiętajmy, że do udaru cieplnego może dojść także w zamkniętym, źle wentylowanym pomieszczeniu (w samochodzie bądź przyczepie kempingowej stojącej w miejscu nasłonecznionym).
- przenieść chorego w chłodne miejsce i ułożyć w pozycji półsiedzącej;
- zdjąć choremu ubranie i owinąć go w mokre prześcieradło, polewając co jakiś czas zimną wodą;
- obłożyć głowę, kark i pachwiny chorego lodem zawiniętym w cienki ręcznik lub worek foliowy;
- podawać choremu do picia zimny, słaby roztwór soli;
- wezwać pogotowie – lekarz poda choremu płyny dożylnie.
